از یه جایی به بعد

از یه جایی به بعد . . !

متن خسته

از یه جایی به بعد
به همه چیز و همه کس بی اعتنا میشی،
دیگه نه از کسی می رنجی نه به عشق کسی دل می بندی

.
از یه جایی به بعد
مرض چک کردن موبایلت خوب میشه
حتی یه وقتایی یادت میره گوشی داری؛
دیگه دلشوره نداری که موبایلتو جا بذاری یا اس ام اسی بی جواب بمونه
.
از یه جایی به بعد
دیگه دوست نداری هیچکس رو به خلوت خودت راه بدی
حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه
.
از یه جایی به بعد
باور می کنی کسی برای تنها نموندن تو نمیاد،
اگه کسی میاد برای تنها نبودن خودشه
.
از یه جایی به بعد
وقتی کسی بهت میگه دوستت داره
لبخند می زنی و ازش فاصله می گیری
.
از یه جایی به بعد
دیگه گریه نمی کنی فقط یه بغض همیشگی هست که بهش عادت می کنی؛
اگرم گریه کنی به خیسی و اشکات عادت می کنی،
به بغض و گرفتن دل و قلبت  عادت می کنی،
از زندگی هم متنفر میشی
.
از یه جایی به بعد
از واژه ی خدانگهدار متنفر میشی،
بس که از همه شنیدیش، بس که نیومده رفتن
.
از یه جایی به بعد
هر روز دلت برای یه آغوش امن تنگ میشه
اما دیگه به هیچ آغوشی فکر نمی کنی
.
از یه جایی به بعد
دیگه حرفی برای گفتن نداری
و ساکت بودن رو به خیلی حرفها ترجیح میدی،
میری تو لاک خودت
.
از یه جایی به بعد
از اینکه دوستت داشته باشن می ترسی،
جای دوست داشته شدن ها توی تن و قلب و فکرت می سوزه
.
از یه جایی به بعد
فقط یک حس داری، حس بی تفاوتی؛
نه از دوست داشته شدن خوشحال میشی نه دوست داشته نشدن ناراحتت می کنه
.
از یه جایی به بعد
از دنیا و زندگی متنفر میشی،
از هر چیزی که فکرشو بکنی بدت میاد و یه هیچ مطلق میشی
.
از یه جایی به بعد
توی هیجان انگیزترین لحظه ها هم فقط نگاه می کنی و سکوت
.
از یه جایی به بعد
دیگه بزرگ نمیشی، پیر میشی
.
از یه جایی به بعد
دیگه خسته نمیشی، میبُری
.
از یه جایی به بعد هم دیگه تکراری نیستی، زیادی هستی . . !